Overlevingsmodus
Wanneer een hond vermist raakt, is deze aangewezen op zichzelf.
De hond loopt angstig op straat en probeert te overleven.
De huishond wordt teruggeworpen op instinctief gedrag.
Deze omschakeling in het gedrag kan al na enkele uren/dagen plaatsvinden.
Deze omschakeling noemen wij dan: de hond gaat in overlevingsmodus.
Wat houdt dit globaal in?
De normale huishond is even niet meer aanwezig, het instinct voert de boventoon.
Alles wat als huishond leuk, fijn en herkenbaar was, vervaagt en gaat naar de achtergrond.
De hond is in paniek, angstig, vertoont vluchtgedrag, zal weinig tot niet reageren op roepen van de naam, komt niet meer naar je toe en zal zich verstoppen en zoveel mogelijk onzichtbaar gaan bewegen gedurende dag/nacht.
De hond zal plaatsen zoeken die veilig zijn en kunnen voorzien in eten en drinken en een veilige slaapplaats.
Hoe te handelen?
Benader de hond die in een overlevingsmodus zit op gepaste wijze.
Sommige honden zijn totaal niet benaderbaar en daar zal een, wanneer dit in kaart gebracht is, een voerplek voor aangemaakt moeten worden en een vangkooi geplaatst moeten worden.
Dit is aan allerlei regels gebonden.
Wanneer een hond enigszins benaderbaar is, kun je de volgende methode hanteren:
Je klein maken, laag bij de grond gaan zitten/liggen, geen oogcontact maken,
rustig blijven, soms heel zachtjes liefkozend praten en vooral veel geduld hebben.
Maak geen onverwachte bewegingen.
Je hebt vaak maar een kans, die dien je ten volste te benutten.
Ook zijn honden vaak te lokken met geursporen of sterk ruikend voedsel. Denk hierbij aan knakworsten, makreel en verse pens.
Dit wordt vaak ingezet bij het maken van een voerplek.
Wat vooral niet te doen:
Massaal gaan zoeken met grote groepen mensen, roepen en fluiten. Veel onrust op locatie, zoals vele vervoersmiddelen, geklets, mobiele telefoons die afgaan etc.
Geen enkel effect heeft het om achter de hond aan te gaan rennen of te schreeuwen. Met dit soort acties jaag je de hond op en kan dit uiteindelijk de dood tot gevolg hebben.
Praktijkvoorbeeld:
Er staat een voorval in mijn geheugen van een teef die al enkele weken vermist was. Hoe goed bedoeld ook, het gehele dorp stroomde uit en zocht mee.
Na iedere zichtmelding gingen de mensen er op af en de hond werd nog banger dan ze al was… rennend vloog zij alle kanten op en werd op allerlei locaties
gezien, waarop er nog meer mensen de straat op kwamen en hoe goed bedoeld ook achter haar aan gingen…
Ik las en keek toe vanachter mijn pc, dit was niet in mijn woonomgeving.
Ik plaatse waarschuwingen: stop hiermee… dit wordt haar dood…
Met deze waarschuwingen deden de mensen niets.
Ze waren immers zo goed bedoeld bezig.
De volgende morgen kwam dan uiteindelijk het verlossende nieuws:
deze lieverd, dit meisje kon opgehaald worden….. doodgereden op de aangrenzende weg vlakbij de locaties waar men haar zo had “gezocht”.
Natuurlijk valt er nog veel meer over te vertellen en zijn er vele praktijkvoorbeelden.
Dit is een korte weergave/uitleg over de overlevingsmodus.
Belangrijkste boodschap in deze: hoe goed bedoeld ook,
wees verstandig wanneer je gaat zoeken naar een vermiste hond.
En zeker bij een angstige vermiste hond, de “spelregels” zijn dan namelijk weer net even iets anders.
Dank voor jullie aandacht.