Vermist: 13-10-2022
Gevonden: 14-10-2022
Op Facebook zagen wij de vermissing voorbij komen van pup Pickle, een Cocker Spaniël van 10 maanden oud. Pickle was achter een vogel aangerend en had de benen genomen. Tot onze schrik zagen we een melding voorbij komen dat Pickle op de A27 had gelopen.
Direct hebben wij contact opgenomen met Pamela en Steven, de eigenaren van Pickle en onze hulp aangeboden. De flyer is direct online gegaan en er is tot diep in de nacht door onze vrijwilligster Cindy, samen met haar dochter, en de eigenaren gezocht… maar helaas geen Pickle. Alle adviezen werden gegeven om de nacht door te komen en de volgende ochtend ging de trein rijden. Vrijwilligers werden opgeroepen, flyers werden geprint en opgehangen en er werd gezocht, héél de dag. Alles in het gebied van de vermissing werd uitgekamd. Inge en Corina zijn zelfs de snelweg overgestoken om in een groot gebied met bosschages te zoeken. Dat doe je op zo’n moment. Zo’n vermiste pup gaat in je zitten, die moet gevonden worden.
Tussendoor iedereen even naar huis geweest om zich om te kleden, zeiknat van de regen waren we.
’s Middags heeft Miriam met een warmtekijker moeilijk begaanbare stukken uitgesloten. We hebben bij mensen aangebeld en kregen nagenoeg van iedereen toestemming om in hun tuin te kijken/zoeken of Pickle hier mogelijk heen gevlucht was vanaf de snelweg.
Begaande bewoners hebben zelfs meegelopen langs de berm om ons op dat ene stuk te brengen waar we overzicht hadden. Maar… eind van de dag nog geen Pickle.
En dan ineens is er een zichtmelding!
Hoe dit verloopt lezen jullie hieronder.
Een verhaal vanaf de andere kant, geschreven door Pamela, de eigenaresse van Pickle. Kippenvel moment.
Graag deel ik met jullie hoe het gisteren nu tot deze fantastische uitkomst is gekomen!
Gisteren werden wij om 23h10 wakker gebeld.. we waren na de lange dag zoeken helemaal weg , dus het was nogal een gek telefoongesprek.. half wakker half slapend . We zijn gelijk uit bed gesprongen en (half aangekleed.. ;)) in de auto gestapt. De straat waar zij zou lopen was maar 2 straten van ons huis (Zandheuvel/Kloosterstraat). We konden er gelukkig snel zijn!
Eenmaal daar zagen wij niets…. Eind van de straat hebben we de auto aan de kant gezet en zijn we beiden een andere kant op gaan lopen.
Ik ontmoette al direct een zwarte kat.. Eerder die dag had ik zelf een zwarte kat aangezien voor Pickle, dus mijn hoop zakte wat weg…. Steef zag ik op dat moment niet meer lopen. Hij werd intussen opnieuw gebeld, maar dan vanuit de Keiweg: dat Pickle daar zou zitten!!!
Al snel zag Steef een groepje mensen staan en is erheen gehaast. Pickle was op dat moment weer niet meer zichtbaar… Super spannend, maar kort daarop zag een meneer uit de groep Pickle tegen de muur zitten, achter de struiken. Helemaal in de hoek geplakt, rillend, zittend en de oren angstig laag.
Steef is heel zachtjes ernaartoe gelopen, wilde gaan zitten maar de struik was te hoog, dus heeft hij met een koekje in zijn hand over de heg aan Pickle gevraagd of ze verstoppertje aan het spelen was. En verder heel lief zitten kletsen..
Tijgerend pakte ze het koekje uit de hand, waarna Steef dezelfde hand opnieuw uitreikte maar dan helemaal vol met koekjes. Toen kwam ze uit de hoek, snuffelde wat en had ze heel snel door dat het Steef was. Ze schoot onder de heg vandaan waardoor Steef haar kon omhelzen en de riem heeft aangedaan .
Hierna 1 groot kwispel festijn, piepjes en geknuffel ! Ik kwam hierna pas aangelopen en mij herkende ze toen direct. We waren met z’n allen HEEL BLIJ!
Onderweg naar huis heeft ze bij mij op schoot gezeten en voelde ik al snel dat ze helemaal vol zat met prikkende takjes.. Ze bibberde enorm, was wel erg blij, maar erg gestrest. Ze stonk ook echt een uuuuuuurrrr in de wind.. Iets met vis-lucht ..
Thuis hebben we haar eerst even laten rondlopen. Ook hebben we haar een klein beetje eten gegeven wat ze direct op at. Eenmaal wat rustiger hebben we haar samen in bad gedaan.. Alle takjes verwijderd, heel veel shampoo gebruikt en daarna lekker droog geföhnd.
Eenmaal beneden hebben we haar weer een beetje eten gegeven en geprobeerd een uitlaatmomentje te doen.
Ze wilde met geen mogelijkheid mee naar buiten, dus we hebben haar ook maar niet meer verder naar buiten genomen. Toen we haar daarna op schoot hadden viel ze echt binnen een halve minuut als een blok in slaap! En snurken!! Helemaal OUT .
We hebben nu tijdelijk de bench terug geplaatst (haar veilige knusse huisje) zodat ze heerlijk kan slapen. Ze is erg rustig nu, piept af en toe wat en kwispelt echt de hele tijd. Ze slaapt lekker veel en verder houden we dit weekend even een weekendje-niks .
LIEVE LIEVE MENSEN: allemaal: mogen wij jullie enorm bedanken voor jullie fantastische inzet, alle hulp en lieve berichtjes en niet uit te putten moeite om Pickle terug te vinden . Zonder jullie was Pickle nu nog niet terug geweest en wij zijn enorm dankbaar dat dit gisteren dus al is gelukt!
Wij hopen jullie nog eens te zien, maar dan als vrijwilligers, en niet als hulpbehoevende hondenbaasjes … Dank dank en nog eens duizendmaal DANK!
Natuurlijk willen we alle vrijwilligers voor en achter de schermen weer bedanken. Dank zij jullie is deze vermissing wederom tot een goed einde gebracht.