Vermist: 08-08-2022
Gevonden: 09-08-2022
Op 08 Augustus 2022 werden we gebeld of we hulp konden bieden bij een vermissing van de kleine chihuahua Lana 1,5 jaar oud met een gewicht van 800 gram. Net 1 dag bij de nieuwe eigenaar in Zevenbergen en losgeschoten van haar riempje. De oproep werd geplaatst en ondanks het kleine team zijn we toch richting Zevenbergen gegaan. De weersvoorspelling voor komende week beloofde weinig goeds dus deze dame moest dringend van de straat. Lana werd een paar keer gezien maar schoot telkens weer weg. Haar vorige eigenaresse is direct gebeld en vanuit Breda gekomen om mee te helpen zoeken.
Maar helaas, ook daar reageerde Lana niet op. Instructies voor de nacht werden gegeven. De volgende morgen zijn we al vroeg gaan flyeren, heel Zevenbergen werd vol gehangen. Twee zichtmeldingen volgden vandaag en werden nagetrokken maar Lana liet zich niet meer zien. Uren hebben we rondgelopen, gewacht en gespot. Het werd later en uiteindelijk besloten we nog een laatste rondje langs het water te lopen om daarna richting huis te gaan. Morgen weer een dag.
Maar dan…soms gebeuren dingen met een reden. Er kwam een app vanuit Hilversum, zijn jullie er nog? Ehh ja, nog wel. En daar was ze, onze topper Jose met haar zoon Luciano. Tja, dan toch nog maar even naar huis bellen dat het later wordt. Liesbeth sloot ondertussen ook aan en met z’n vijven zijn we opnieuw richting de laatste zichtmeldingen gelopen. Ze kon niet ver zijn. Nog eens onder de auto’s gekeken, onder en tussen de struiken, in de tuinen en ineens: daar zat ze! Onder een auto die onder een carport stond. De toegangswegen tot de steeg werden afgesloten om Lana niet angstiger te maken dan ze al was.
Ondertussen probeerde Inge, die languit op de grond lag, het vertrouwen te winnen van de inmiddels doodsbange en vermoeide Lana. De kleine dame maakte het ons niet makkelijk. Er werd een blokkade gemaakt achter de auto door Luciano en mijzelf (Corina). Van de overbuurvrouw kregen we een plank om de achterkant van de auto af te schermen en dekens om het onder de auto af te dekken zodat Lana niet weg kon. Na 1,5 uur zo gelegen te hebben met z’n allen had Inge haar eindelijk te pakken. Ze was veilig. Doodmoe maar ook zo blij dat we haar veilig hadden.
Thuis werd er met smart op deze kleine dame gewacht en morgen gaan we een passend tuigje afgeven bij Lana.