Vermist: 10-11-2022
Gevonden: 11-11-2022
Donderdag eind van de middag werden wij gebeld i.v.m. de vermissing van Cooper, een teckel van 3 jaar oud. Ze was geschrokken van een harde knal, veroorzaakt door een vliegtuig en was er op hoge snelheid vandoor gegaan. Direct werd de oproep voor vrijwilligers gedaan en werd de zoekapp opgestart. Er was vanuit de eigenaren ook veel hulp en we zijn richting Dorst gegaan om te zoeken naar de kleine Cooper. De eerste adviezen werden gegeven en de eigenaren hebben de gehele nacht gespot op de parkeerplaats bij de Frederiksbossen, in de hoop dat Cooper zelf haar weg terug zou vinden. Maar er was die avond best wat reuring geweest in het bos, met in de verte vuurwerk geknal, dus Cooper had nog niet genoeg moed verzamelt om terug te komen. Er werd een voerplekje gemaakt en de camera werd opgehangen.
De volgende morgen werden er in razend tempo flyers geprint, welke gesponsord werden door Dierenpension Oosterhout en werd er weer volop gezocht. De eerste vrijwilligers gingen weer op pad tot we gebeld werden! Cooper was gezien vlakbij Camping ’t Haasje, rende steeds een zelfde grote ronde en probeerde zo haar weg terug te vinden. De meldster is naar de laatste melding gekomen zodat we precies wisten waar ze zich ongeveer ophield. Cooper was dus op de een of andere manier de N-weg overgestoken.
Besloten werd om te gaan spotten vanaf verschillende strategische plekken om te kijken of ze nog in de buurt was. Heel de dag geen Cooper te zien, tot we tegen de avond met een groepje bij de parkeerplaats stonden om een plan voor de nacht te maken. Opeens zagen we Cooper oversteken op het pad in het bos. Het werd al snel donker dus haast was geboden. Eigenlijk gelijk erna kwam er een telefoontje van een wandelaar. Die had Cooper ook gezien maar ze was geschrokken van hun hond en ervandoor gegaan. We hebben direct contact opgenomen met de eigenaren en hebben de vrijwilligers, die nog wilde gaan zoeken met hun hond, gevraagd dit niet te doen. Gebleken was dat Cooper wegrende bij het zien van andere honden. Het spotten aan de andere kant van de weg was ook niet meer nodig nu we wisten waar ze zat. Maar ja wat nu…. in een donker bos een zwart hondje vinden? Dat werd lastig en er was zaterdag ook nog een event gepland in het bos.
Toen de eigenaren gearriveerd waren zijn we daarom halverwege het pad een camera op gaan hangen. Ook zou er een voerspoor getrokken worden naar de auto waar ook een camera opstond. Morgenvroeg zou dan de vangkooi gezet worden en dan maar het beste er van hopen. En toen ontplofte de app ineens.
Terwijl wij in het donker de camera aan het installeren waren vond Cooper het tijd om naar huis te gaan. Haar baasjes zagen haar lopen op het pad en zijn heel zachtjes de auto uitgegaan. Hebben zich heel klein gemaakt en heerlijk voer richting Cooper gestrooid. Toen even later de deur van de auto opengezet werd, was dat de trigger die Cooper de auto in liet springen.
Wat een avond, en wat zijn we blij voor de eigenaren en kleine Cooper. En vooral met al die mensen die zich weer belangeloos ingezet hebben voor deze vermissing.